PODNIEBNA NUTA
Brzmienie co w krainę cudów zaprasza
Niczym sen zawieszony na jawie
Nie tego jednak pragnie
Częścią życia być
Oto czego chce
Tą melodią wznieść się w górę
W symfonicznej grze zanurzyć,
Co możecie mi przekazać
Układy zażyłe
W swym charakterze połączone?
Tą harmonią niecodzienną
Subtelnością odmierzoną
Wciągacie narzucając swe przyciąganie
Odcienie muzyki
Niepowtarzalne wasze mienie
Jakże zrozumieć porażające to nasycenie?
Rytm szalony i skalę niezmierzoną
Ocucisz mnie instrumencie
Pobudzisz me życie
Rozkwitniesz niczym kwiat w środku istnień
Prowadząc w bramy
Olbrzymów tonacji
Różnorodnych kaganków
Ukażesz źrenice
Dla których tętni życie
Układem splecionych ze sobą taktów
Poruszysz gamę człowieczego serca
Pokażesz zakres i bezmiar doświadczenia
W języku tak miękkim
Rozlegającym niby dzwon wielki
Przemówisz struną rzeczy
W tej dźwięku jasności
Nieziemskiej wyrazistości
Głos Twój usłyszę
Do mnie przemawiający
Pełny Miłości
Przebijający się dźwiękami
Jak tkanych aniołów rękami
Wyrafinowanym słowem
Brzmiącym jak Głos Twój Boże
Roznosząca się melodia
W dolinach bezdusznych serca
Czysta nuta Twoja
-etiudavoyager
532 Total Views 1 Views Today